تأثیر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی فسفر بر عملکرد دانه، عملکرد روغن و اسیدهای چرب گلرنگ بهاره (IL111) در شرایط کمبود آب

به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی فسفر بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی یک رقم گلرنگ بهاره (IL111) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 91-1390، در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شاهد اجرا شد. طرح آزمایشی به‌صورت اسپلیت- فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در نظر گرفته شد. عامل اصلی شامل تنش خشکی در سه سطح: آبیاری کامل یا بدون تنش (آبیاری بر پایۀ تخلیۀ 50 درصد رطوبت ظرفیت زراعی)، تنش خشکی در مرحلۀ رشد رویشی و تنش در مرحلۀ زایشی (آبیاری بر پایۀ تخلیۀ 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) و عامل فرعی به‌صورت فاکتوریل شامل شش تیمار که سه سطح آن کود شیمیایی فسفر با مقادیر (0، 50 و 100 کیلوگرم سوپر فسفات تریپل در هکتار) و کود زیستی فسفات بارور-2، در 2 سطح (تلقیح و بدون تلقیح) بود. تأثیر تنش خشکی روی صفات مورد اندازه‏گیری در این آزمایش معنی‌دار بود. کاربرد کود فسفر در سطح  50 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل در هکتار به همراه کود زیستی در هنگام اعمال تنش در مرحلۀ زایشی باعث افزایش عملکرد دانه به میزان 67/1761 کیلوگرم در هکتار و افزایش 53/12 درصدی شاخص برداشت نسبت به تیمار شاهد شد. با اعمال تنش در مرحلۀ زایشی، میزان اسیدهای چرب غیراشباع و همچنین درصد و عملکرد روغن در نتیجۀ کابرد کود زیستی همراه با کاربرد کود شیمیایی فسفر افزایش معنی‌داری داشتند. بنابراین به نظر می‌رسد ویژگی‌های گلرنگ در شرایط تنش در اثر کاربرد همزمان کود زیستی فسفات بارور-2 با کود شیمیایی فسفر، نتیجۀ بهتری دارند.